Κυκλοφορούν ακόμα ανάμεσά μας!

To βλέμμα σου ήταν καρφωμένο
σε μια οθόνη ,πάταγες κάποια κουμπιά
τώρα τελευταία όλοι αυτό κάνετε, σας βαρέθηκα.

Κοίταζα το ασπριδερό μπουτάκι σου και
μου έτρεχαν τα σάλια...χωρίς δεύτερη
σκέψη όρμησα και έχωσα τη μύτη μου
βαθιά στη σάρκα σου ,ρουφώντας
με περίσση ηδονή το κόκκινό σου νέκταρ.

Είχες τη γεύση καλοαναθρεμένου
μόσχου, ταϊσμένου με τα πιο
θρεπτικά χορταράκια του αγρού
μμμμ σίγουρα σε προσέχει η μαμά σου...


...Η ηδονή μου διακόπηκε απότομα!
Πουτάνααααα με γάμησσσσσσσσσσσσ.......ες!


Σα σοκολάτα έλιωσες
μέσα στα δάχτυλά μου...
σ'ακούμπησα δίπλα μου
και σε κοίταξα με την
ικανοποίηση
ενός αιμοδιψή ηγέτη...
μου ρούφηξες το αίμα,
το πήρα πίσω.

Τώρα κείτεσαι νεκρό,
στραπατσαρισμένο,
σου λείπουν κάποια πόδια,
κι έχεις μια ξινίλα στη μυτερή
σου φάτσα, όμως
τι να κάνουμε συμβαίνει...
έτσι δυστυχώς είναι η φύση,
ο δυνατός επιβάλλεται
στον αδύναμο...

Ξέπλυνα τα χέρια μου
από τις νεκρές σάρκες σου
έφυγε και το αίμα μου μαζί σου
μπλιαχ! ανατριχίλα!
άναψα ένα τσιγάρο, ρούφηξα
βουλιμικά τον καπνό και
συνέχισα την περιήγησή μου
στο internet.