CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

Thursday 5 July 2007

Σίγουρα...

Η νύχτα θα έχει φύγει όταν θα ψάξεις
να με βρεις, κανένας δε θα είναι εδώ.
Ίσως κάπου βρεις το κορμί μου σωριασμένο

και άβουλο σε μια γωνιά, μα σου λέω κανείς
δε θα είναι εδώ, θα είναι πια πολύ αργά...
το δειλινό θα έχει χάσει κάθε ροδοκόκκινο

σάλεμά του .


Έχω χαθεί νομίζω για τα καλά,
κάθε όνειρο έχει σταματήσει να τρέχει.

Μόνο οι χτύποι ενός σκουριασμένου ρολογιού
μαρτυρούν το πέρασμα του χρόνου.
Για μένα έχουν όλα φτάσει ήδη στο τέρμα τους.
Έκανα τον κύκλο μου και χάθηκα βαθιά
μέσα
στο κέντρο του.

Ναι ίσως ανακαλύψεις το κορμί μου
κάπου
σκυμμένο, λευκό και ξέθωρο,
μα σου λέω
κανείς δεν είναι εδώ,
η αυγή προσπερνάει

χωρίς κανένα πανηγυρισμό .

Ίσως να ψάξεις στους κήπους των ρόδων
ή στις σκιές των απόκρημνων βράχων,
τα κύματα με πήραν μακριά...

τρύπωσα σε ένα μπουκάλι κι έφυγα.

Ίσως βρεις τα χέρια μου απλωμένα στην
αμμουδιά να ικετεύουν για τροφή ή
τα πόδια μου χωμένα στην άμμο
να
ψάχνουν για ζεστασιά...

Όμως σου λέω κανείς δε θα είναι εδώ.
Το μεσημεριανό φαγητό έχει παγώσει

προ πολλού...
σίγουρα κανείς δεν είναι Εδώ.


3 σχόλια:

Μικρός Πρίγκιπας said...

..........................

nanos mesa se kalamia said...

καλα τα λεει ο μικρος πριγκωπας.

tink said...

θα ξαναπώ οτι με συγκλονίζεις που είσαι πολύχρωμη ρε erizόνι και δεν θα πω τίποτα άλλο γιατί έχω μια τάση να τα γαμάω εγώ και δεν είναι σωστό.