................................................................................................

Εκείνο το βράδυ δεν είχε ύπνο...

Άνοιξε την κουρτίνα και κοίταξε έξω από το παράθυρο. Έβρεχε ακόμα. Από προχθές έβρεχε ασταμάτητα, όλα είχαν γίνει μούσκεμα, όλα είχαν μουλιάσει μαζί και το μυαλό της. Γούσταρε να βγει έξω εδώ και τώρα να τρέξει κάτω από τη βροχή και το έκανε.Έβαλε ένα παλτό και κατηφόρισε προς τα χωράφια κι άρχισε να τρέχει ανάμεσα στα μουσκεμένα χόρτα.Δεν την ένοιαζε αν τα πόδια της βούλιαζαν στο χώμα, δεν την ένοιαζε, αν το νερό έφτανε μέχρι το κόκαλο, δεν την ένοιαζε, αν το ανακατεμένο άρωμα της βροχής και του χώματος έπνιγε την ανάσα της. Εκείνη ήθελε να χαθεί μέσα σε εκείνη τη νύχτα,μία περίεργη αίσθηση την είχε κυριεύσει, δεν άνηκε εδώ, το σπίτι της ήταν κάπου αλλού. Δεν ήθελε να ξαναγυρίσει πίσω στο μικρό δωμάτιό της, πνιγόταν, μαράζωνε εκεί μέσα...

Το ξημέρωμα τη βρήκε κοντά στη λίμνη με τον Μάρκο.

Την είχε βρει στο δρόμο να τρέχει σαν τρελή μέσα στη βροχή, της είπε να πάνε σπίτι του, όμως εκείνη δεν ηθελε, δεν ήθελε με τίποτα να κλειστεί μέσα στους τέσσερις τοίχους. Την πήρε κοντά του και κατηφόρισαν προςτο νερό που εκείνη επιθυμούσε να συνατήσει.

Κρύωνε κι έκλαιγε, ήθελε να εξαφανιστεί από εκεί. Ο Μάρκος την αγκάλιασε και την άφησε να κλαίει και να ψυθιρίζει πράγματα που εκείνος δεν καταλάβαινε.

Του έλεγε για τα ξωτικά που χορεύουν κάθε βράδυ στο απένατι δάσος, για τις φωτιές που βάζουν οι νεράιδες και για τα παληκάρια που μαγεύονται από την ομορφιά τους.Του είπε όμως και για το μαντήλι που της έκλεψε κάποτε ένα παληκάρι κι από τότε δεν μπορεί να γυρίσει πίσω ...Ο Μάρκος στα αλήθεια δεν καταλάβαινε, νόμιζε ότι η φίλη του ήταν μεθυσμένη, νόμιζε ότι η φίλη του είχε τρελαθεί.

Κάτω από τα γκρίζα σύννεφα κάποιες μικρές ακτίνες ήλιου ξεπρόβαλλαν δειλά δειλά....στα μάτια της τρύπωσε το πορτοκαλόχρωμο φως του ήλιου ,τα ξωτικά έφυγαν, οι νεράιδες κοιμήθκαν, οι φωτιές έσβησαν, το κλάμα της στάματησε.

Το ξημέρωμα τους βρήκε να πίνουν τσίπουρα και να καπνίζουν το ένα στριφτό μετά το άλλο...δίπλα στη σκοτεινή λίμνη.

Y.Π. Blog άντε γαμήσου